Duinwijck 1 scoorde 14 op 16 in dubbelweekend tegen twee Limburgse tegenstanders. Zaterdagavond kwam Roosterse op bezoek, de nummer 6 van de ranglijst op dat moment. Beide dubbels werden gewonnen, waarbij Stephanie Pietersz een uitstekende invalbeurt liet noteren. In de singles werd Jordy Hilbink af en toe verrast door de technisch vaardige Frank Vermeesch, maar zijn constante druk en loopvermogen gaf hem de duidelijke overhand. Raquel Humphris werkte in de tweede set een achterstand weg om ook in twee sets te winnen, wat ook Akvile Stapusaityte en Jerry Natenstedt deden. Met 6-0 de mixen in was prima, maar toen liep het even mis. Experimenteel gelegenheidsduo Jordy en Stephanie legden het af tegen een ingespeeld Roosters duo en op de andere baan konden Jerry en Raquel hun draai ook niet vinden. Die partij leek nog even te kantelen, maar de zege voor de Limburgers was niet onterecht te noemen. Evenwel met 6-2 een net resultaat.
Voor de zondag waren de verwachtingen onzeker. Zou Victoria haar officieel niet-speelgerechtigde spelers bereid vinden om de lange reis naar de randstad te maken? Dat bleek het geval, maar het zorgde wel voor een apart schouwspel. Het verdient niets dan lof dat deze Victorianen voor hun club bereid zijn om vijf uur in de auto te gaan zitten voor een op voorhand kansloze missie. Er werd hardop getwijfeld over het feit of dat bij Duinwijck zou lukken. We hopen dat ze er een middagje shoppen of een mooie lunch in Haarlem aan gekoppeld hebben, want qua badminton was er helaas voor hen weinig te genieten. Binnen twee uur stond de 8-0 op het scorebord, waarbij alle sets met 10 of minder tegenpunten waren gewonnen door Duinwijck. De uitslagen zijn hier en daar nog in 21-0 21-0 omgezet, vanwege regeltjes die terecht bestaan, maar door een bondsbestuur wel eens discretionair zouden mogen worden gebogen.
De bond zou zich af moeten vragen waarom ze deze vertoning doorgang laten vinden. Er waren werkelijk nul winnaars in de hal. Voor de spelers was er vooral ongemakkelijkheid. De Victoriaspelers wisten donders goed dat ze op dit niveau niets te zoeken hebben, de Duinwijckspelers moesten zich in bochten wringen om er geen totale afstraffing van te maken. Tel hierbij op dat er lijnrechters waren geregeld, de kantine open moest en ook de coaches en fysio hun plicht vervulden. Dat betekent dat er alles bij elkaar 25 volwassen mensen een halve dag bezig zijn geweest met iets dat nergens op slaat. Dat is nogal wat. Ik zou het niet durven vragen. Dan waren er nog het handjevol toeschouwers die de achtergrondverhalen rondom de Victoria-soap niet kenden en naar een wedstrijd dachten te komen kijken. Een ongemakkelijke, verspilde middag voor de badmintonsport, georkestreerd door een bond die niet heeft gedurfd in te grijpen. Nogmaals: niets dan respect voor de spelers die de lange reis hebben gemaakt; hen treft nul blaam. Laten we hopen dat BNL de ranglijstpunten die deze spelers krijgen voor hun Eredivisie-wedstrijden in ieder geval schrapt, zodat ze nog eens een toernooitje op hun eigen niveau kunnen spelen, in plaats van in de 1 terecht te komen. En laten we -zoals Duinwijck al jaren voorstelt- nou eens terug gaan naar 8 teams in de Eredivisie. Demissionair of niet, er mag wel bestuurd worden.
In positiever nieuws: Duinwijck bezet stevig de tweede plek in de Eredivisie. Een plek in de kampioenspoule is -bizarre uitslagen daargelaten- zeker, en wanneer in de laatste twee wedstrijden vier punten worden gehaald is ook de tweede plaats verzekerd. Die geeft dan weer recht op 4 bonuspunten in de kampioenspoule, en die kun je maar vast binnen hebben. Almere is vooralsnog ongenaakbaar, en in de strijd om plek vijf blijkt Smashing dit seizoen ineens een hinderlijke concurrent voor Amersfoort te zijn. Nog twee wedstrijden te gaan in deze aanloopronde, eerstvolgende afspraak in de Duinwijckhal is zaterdag 28 oktober, 19.00u: Duinwijck-Le Credit Sportif Velo.
